.: پرنــــــده :.
وبلاگ ادبی-زمین برای من تنگ بود...پر زدم شاید آسمان همدم خستگی هایم شود..: پرنــــــده :.
وبلاگ ادبی-زمین برای من تنگ بود...پر زدم شاید آسمان همدم خستگی هایم شود.از خدا صدا نمی رسد
ای ستاره ای که پیش دیده ی منی !
باورت نمی شود که : در زمین
هر کجا ، به هر که می رسی
خنجری میان مشت خود نهفته ست
پشت هر شکوفه ی تبسمی
خار جانگزای حیله ای شکفته ست!
آن که با تو می زند صلای مهر ،
جز به فکر غارت دل تو نیست.
گر چراغ روشنی به راه توست ،
چشم گرگ جاودان گرسنه ای ست!
ای ستاره ، ما سلام مان بهانه است
عشق مان دروغ جاودانه ست .
در زمین زبان حق بریده اند
حق ، زبان تازیانه است.
وان که با تو صادقانه درد دل کند
های های گریه ی شبانه است !
ای ستاره، ای ستاره ی غریب !
ما اگر ز خاطر خدا نرفته ایم ؟
پس چرا به داد ما نمی رسد ؟
ما صدای گریه مان به آسمان رسید
از خدا چرا صدا نمی رسد ؟
پاورقی: این روزا داغونم....فقط همین!
مرگ را دیده ام من...
مرگ را دیده ام من.
من مرگ را زیسته ام
با آوازی غم ناک
غم ناک
و به عمری سخت دراز و سخت فرساینده.
آه بگذاریدم ! بگذاریدم !
اگر مرگ
همه ی آن لحظه ی آشناست که ساعت ِ سرخ
از تپش باز می ماند.
وشمعی- که به ره گذار باد -
میان نبودن و بودن
درنگی نمی کند،
خوشا آن دم که زن وار
با شادترین نیاز تن ام به آغوش اش کشم
تا قلب
به کاهلی از کار
باز مانَد
و نگاه چشم به
خالی های جاودانه
بر دوخته
و تن
عاطل !
***
دردا
دردا که مرگ
نه مردن شمع و
نه بازماندن ِ ساعت است،
نه استراحت ِ آغوش ِ زنی
که در رجعت جاودانه
بازش یابی ،
نه لیموی پر آبی که می مکی
تا آنچه به دور افکندنی ست
تفا له ای بیش
نباشد :
تجربه یی ست
غم انگیز
غم انگیز
غم انگیز
به سال ها و به سال ها و به سال ها...
وقتی که گرداگرد تو را مردگانی زیبا فرا گرفته اند
یا محتضرانی آشنا
که تو را بدیشان بسته اند
با زنجیرهای رسمی شناس نامه ها
و اوراق هویت
و کاغذ هایی
که از بسیاری ِ تمبر ها و مهرها
و مرکبی که به خوردشان رفته است
سنگین شده است –
وقتی که به پیرامون تو
چانه ها
دمی از جنبش باز نمی ماند
بی آنکه از تمامی صداها
یک صدا
آشنای تو باشد،-
وقتی که دردها
از حسادت های حقیر
بر نمی گذرد
و پرسش ها همه
در محور روده هاست ...
آری ، مرگ
انتظاری خوف انگیز است؛
انتظاری
که بی رحمانه به طول می انجامد.
مسخی ست دردناک
که مسیح را
شمشیر به کف می گذارد
در کوچه های شایعه
تا به دفاع از عصمت مادر خویش
بر خیزد،
من مرگ را زیسته ام
با آوازی غم ناک
غم ناک
و به عمری سخت دراز و سخت فرساینده.
پاورقی : ترانه ی پرنده ی محسن چاوشی رو حتما گوش کنید
لینک دانلود برنامه ی گیلان شناسی رو گذاشتم .دانلود کنید.(با تشکر از وبلاگ بی برنامه و گیلانی ها)
اسیر
بیمی به دل ز مرگ ندارم که زندگی
جز زهر ِ غم نریخت شرابی به جام من
گر من به تنگنای ملال آور حیات
آسوده یک نفس زده باشم حرام من !
***
ای سرنوشت ، از تو کجا می توان گریخت ؟
من راه آشیان خود از یاد برده ام
یک دم مرا به گوشه ی راحت رها مکن
با من تلاش کن که بدانم نمرده ام !
